"I kao pesnik i kao vladalac i kao čovek, on je čisto oličenje kosovske borbe, poraza i nesalomive nade" – pisao je Ivo Andrić u svom čuvenom eseju: "Njegoš kao tragični junak kosovske misli". O Lučindanu 1851. godine preminuo je Njegoš. O kosovskom mitu u njegovom delu, simbolici Lučindana, figur i apsolutnog pesnika, balkanskim i evropskim temama, ali i relativizaciji Njegoševog dela, razgovaramo sa profesorom na Filološkom fakultetu u Beogradu Milom Lomparom. Dok je pisao svoj čuveni esej o Njegošu, Andrić je uveliko poznavao Veru Stojić. Bila mu je dugogodišnja saradnica i jedina žena koja je prva čitala njegove rukopise. Kakva je bila kao osoba, u čemu jedino nije poslušala Andrića i koliko je zaslužna za očuvanje njegovog dela? O prvoj upravnici Andrićeve zadužbine, govore nekadašnja i trenutna upravnica.