Zahvaljujući ugovoru i povlasticama koje su dobili nemački industrijalci Alfred Hake, Julijus Goldšmit i Maks Vajnšenk od kralja Aleksandra Obrenovića, 1900. godine je na Čukarici počela sa radom šećerana čiji je pun naziv bio: Kraljevsko srpska povlašćena fabrika šećera u Beogradu, Hake, Goldšmit, Vajnšek. Zahvaljujući otvaranju ove šećerane u Srbiji je počelo uzgajanje šećerne repe. Najproduktivnije je radila posle Drugog svtskog rata, u socijalističkoj Jugoslaviji, kada je dobila naziv Industrija šećera i vrenja Dimitrije Tucović. Fabrika je danas zaboravljeno kulturno dobro, reprezentativno industrijsko nasleđe na koje nas podseća ova epi