Saborna crkva u Temišvaru, zadužbina vladike temišvarskog Georgija Popovića, beše ono stecište, ona vezivna nit raseljenog življa, koji se dok je gledao dva tornja u centru grada Temišvara, za trenutak osećao kao da je kod kuće. O tome je pisao i Miloš Crnjanski u svojim Seobama, nazivajući taj grad malim Bečom. Veliki majstori poput Konstantina Danila i Stefana Aleksića, bili su angažovani na oslikavanju ikonostasa Saborne crkve. Vedri, pastelni tonovi i jasnoća prikaza i danas krase veličanstvenu katedralu koja uz vladičanski dvor čini homogenu arhitektonsku celinu.