U Beogradu su pored ženskih postojali i muški haremi sa dečacima, vezirovim posebnim ljubimcima ali i ne samo to. Glavne zvezde koje su sevdahom i karasevdahom punile ondašnje kafane i hamove bili su - čočeci. Senzualni, feminizirani dečaci obučeni u žensku odeću, našminkani i napirlitani koji su namenski školovani i obučavani za igru i zabavu. Pojava o kojoj se ne govori, naravno veoma prisutna i među srpskim življem tim više što su dečaci za čočeke regrutovani isključivo iz nemuslimanskog stanovništva - među Albancima, Jermenima, Romima i Srbima. Lepi Đorđe Stefanović je bio jedan od njih, poznat po svojoj lepoti i putenosti kojoj nisu odoleli mnogi raspusnici i zbog kojih je na kraju i glavu izgubio. O ovoj manje poznatoj istoriji Srbije govori Ivan Janković, sociolog i pravnik.