"Krv junačka, duša devojačka", tako je Aleksu Šantića opisao njegov savremenik, istoričar književnosti Pero Slijepčević. Ljubavne brodolome pretvarao je u rime, govorili su oni koji su ga kritikovali. Društveno i politički angažovan, Aleksa Šantić je i svoje stavove o ključnim događajima svog doba, poput aneksione krize, saopštavao u stihovima. Nikada pre, a ni posle Alekse Šantića i njegovih prijatelja Jovana Dučića i Svetozara Ćorovića, Mostar nije zapamtio takav uzlet duha.