Kod dva bela goluba - Prepiska Save Šumanovića i Rastka Petrovića

"Slikar Sava Šumanović uveren je da niti je čovek jedan eksperiment, niti je mehaničko delo kakva ilustracija osećanja i raspoloženja umetnikovog, još manje isečak iz velike konstrukcije svemira. Slika je pre svega doživljaj, koji se zbio izvan pravila po kojima živi naš sunčev sistem, prema tome on je za nj samo avantura, jer jednom zarobljen, najsadržajniji momenat opšteg pokreta u prirodi upotrebljen je da oplodi novu realnost: jednu od mnogobrojnih mogućnosti nekog paralelnog sveta sa ovim." Ovako je o slikaru i svom prijatelju Savi Šumanoviću pisao književnik Rastko Petrović 1921. Šest godina kasnije Sava Šumanović će u Parizu naslikati jednu od svojih najčuvenijih slika, "Pijanu lađu", inspirisanu istoimenom pesmom Artura Remboa, koju je čuo od svog prijatelja Rastka Petrovića. Narušenog zdravlja i duševne slabosti, oprečnih osećanja i raspoloženja, slikar će narednih godina pisati svome prijatelju oslikavajući prilike i svoj portret na sasvim drugačiji način. Takvo i je i ovo pismo koje ćemo čuti i u večerašnjoj emisiji "Kod dva bela goluba".