U spomen Velikom ratu – I grob da nam jedan bude, 2. epizoda (2004)

Nakon Prvog svetskog rata Srbija se utopila u novu državu, Kraljevinu Srba, Hrvata i Slovenaca. Novonastala država je na svojoj teritoriji ujedinila narode koji su se borili na različitim stranama u do tada najvećem svetskom sukobu. Takve okolnosti nametale su nove forme instrumentalizacije smrti. U Srbiji su ratni sukobi sagledavani u mitskim matricama i u gotovo biblijskoj simbolici: sukobi u 1915. godini bili su borba Davida i Golijata, ulazak Bugarske u rat – Judina izdaja, prelazak vojske preko Albanije – srpska golgota, a Solunski front postao je simbol vaskrsenja srpske vojske i naroda. Percepcija rata se u narednim godinama menjala, što se najlakše može pratiti u dnevnoj štampi, i umetničkim i naučnim časopisima. U njima je došla do izražaja društvena podeljenost i polarizacija društva. Brižljivo montiranom fotografskom i filmskom građom čitav serijal, pa i ova epizoda, pored dokumentarno - pripovedačkog, dobija i kompleksan vizuelan narativni tok.