RAZGOVOR SA MIHAILOM LALIĆEM

Mihailo Lalić, pisac, rođen je 1914. u Trepči. Svoje prve radove, pesme i kraće pripovetke objavljuje od 1934. u listovima Student, Pravda, Zeta, Politika, Mlada kultura, Naša stvarnost. Uporedo sa početkom književnog rada, Lalić drži predavanja o marksizmu. Po izbijanju rata 1941, Lalić se vraća u Crnu Goru i zatim učestvuje u narodnoj revoluciji. Sredinom jula 1942, pada u ruke četnicima i dospeva u zatvor u Kolašinu. Deportovan je u logor na Sajmištu, a odatle u Grčku. Polovinom 1944. beži iz logora i priključuje se grčkom narodno-oslobodilačkom pokretu. Jedan je od osnivača Crnogorske akademije nauka i umjetnosti. Objavio je veliki broj knjiga pripovedaka: Izvidnica, Prvi snijeg, Na mjesečini, Poslednje brdo, kao i romana: Svadba, Zlo proljeće, Raskid, Lelejska gora, Hajka, Pramen tame, Ratna sreća, Zatočenici, Dokle gora zazeleni, Gledajući dalje na drumove, Odlučan čovjek. Za svoj književni rad dobio je brojna priznanja i nagrade. Od 1965. godine kao profesionalni književnik živi i radi naizmenično u Beogradu i Herceg-novom, sve do smrti 1993.