Portreti: Branko Ćopić
Epizoda posvećena intimnom prostoru idiličnosti prohujalog vremena, u kojem Branko Ćopić pronalazi belege svoga Ja... U rodnim Hašanima, gde se vraća da bi posetio đake i primio priznanje zemljaka - žitelja bihaćke opštine, koji žele da mu se zahvale za četiri decenije rada koje se poklapaju sa još dve desetine godina života, Branko uranja u plavetnilo bašte sljezove boje kraj najdraže Une, modre kao oči jedne opevane Jagode, i seća se...: Seća se svojih „magarećih godina", nadahnuto pripoveda priče o „zanesenjaštvu jednog dječaka" i o iznenadnom prekidu plavetnila detinjstva u kojem su nalik legendi ostali njegovi djed Rade i stric Nidžo. Zatim junačke družine ratnih dana, „gluvi barut", a odmah potom i „ognjeno rađanje domovine", a u miru - novinske redakcije, priznanja i slava velikog pisca.
